පාළුවට ගිය බිම් කඩක් මැද
නුබ වෙනුවෙන්ම පිපුනු
ඒ පුංචි මල මමයි...
නුබේ දිවියම සුවදවත්
කරන්නට පිපුනු
ඒ පුංචි මල මමයි....
නෙලාගන්නට හැකිව තිබුනද
වෙනත් බසකට රැවටී
නුබ නෙලා නොගත්
ඒ පුංචි මල මමයි....
නැවත පැමිණ නෙලාගන්නට
සෙවුවද
වෙනත් කෙනෙකු නෙලාගත්
ඒ පුංචි මල මමයි....
එල එල......මල් මල් මල් මල්.........
ReplyDeleteකවුද බබරා???ආහ් අපි දැක්කානේ
ReplyDelete@ රත්ගමයා - තැන්කූ රත්ගමයෝ...
ReplyDelete@ පුබුදුවා -;)
පුඃ...මෙයාගේ ගනන්....වැඩේමයි ආයෙ එන්න....
ReplyDeleteලෝකේ මල් ඕනි තරම් ඇත.එක මලක් නෙලාගන්ට බැරිවු විට තවත් මලක් නෙලාගන්නට හැකිය....
@ හසියා - හා හා නෙලාගන්නකෝ එහෙනම්:P
ReplyDeleteමල් කිව්වම නා නා ප්‍රකාර.... මලට හොඳ බබරෙක් හම්බුනානම් සතුටුයි.
ReplyDeleteලස්සනට ලියලා තියනවා
ReplyDeleteමුලු film එකකින් පැය ගාණක් කියන දෙයක් තත්පර කීපෙකින් ලස්සනට කියලා...(ලියන්න කොච්චර කල් ගියාද දන්නෑ..) හරිම ලස්සනයි....දැන් මලේ හිත කොතනද?
ReplyDelete@ පිස්සා පලාමල්ල - ස්තුතියි අයියේ.. බබරෙක් නෙමේ සමනලයෙක් හම්බුනා...
ReplyDelete@ ඉලංදාරියා - ස්තුතියි ඔයාටත්..
@ ප්‍රාර්ථනා - තැන්කූ සිස්.. (ලිව්වේනම් විනාඩි 10කින් විතර...) දැන් මලේ හිත සමනලයා ලඟ..
අරුත්බර සරළ පද පේළියක්... ලස්සනයි හසී...!!
ReplyDeleteඅපායට ගියත් කලින් යන්න ඕනේලුනේ. ඒක නිසා කරන එකක් පරක්කු නොවී කරන්න ඕනේ :)
ReplyDeleteඅහ් හා!!
ReplyDeleteදැන් එතකොට කවුද මල? කවුද බබර? :D :P
අපරාදේ ප්‍රමාදය පසුතැවීමට මුල කියන්නේ ඕකනේ අපරාදේ අර පලවෙනි බඹරා .
ReplyDeleteනියම කවිය මල් 7 හසී
අද තමයි මේපැත්තේ මුලින්ම ආවේ ලස්සන බ්ලොග් එක
ජයවේවා !!