Friday, May 27, 2011

ღ යදම් බැදී ආදරයක් ღ


යදම් දමා සිර කල 
ආදරයක් කුමටද 
නිදහසේ විඳින්නට 
නොහැකිනම්....  

ප.ලි - මේක කවදා මොකට ලිව්වාද දන්නේ නෑ.. පොතක් අස්සේ තිබිලා හම්බ උනේ....

Thursday, May 19, 2011

~ නොසිතු සමුගැනීම ~


ලියන්නට පද වැලක් නොහැක මා හට 
කිසි දින නොපැතූ දෙයක් සිදු වී ඇත 
කෙසේ පවසම්ද හදවත දවන වේදනාව
කීම මෙසේ යන්නට ගියේ අප අත හැර 




දිලුම් අයියේ එදා සයිබර් සැණකෙළියේදී මගේ ලගටම ඇවිත් මෙහෙම උදවු කරද්දී මම හිතුවේ ඊලග සැණකෙළියේදී ඔයා අපිත් එක්ක ඉදි කියලා හොද සුවයෙන්... එත් කොහොමද දැන් මම හිතන්නේ මේ ආත්මෙදි ආයේ ඒ දවස එන්නේ නෑ කියලා. කවදාවත් මේ වගේ දෙයක් ලියන්න වෙයි කියලා මම හිතුවේ නෑ.එත් අද...... අයියේ ඔයාට අයේ උපදින ජාති ජාති මේ වගේ අකල් මරණයක් නොවෙන්න කියලා පතන්නම්... නිදුක් නිරෝගී සම්පතම ලැබෙන්න කියලා පතන්නම්.. ආයෙත් අපේම සහෝදරයෙක් වෙලා අපි අතරම ඉපදෙන්න.. අපි එදාට මුණ ගැසෙමු...!

Sunday, May 1, 2011

♪ ♫ ඩොකි දුටු සංගීතය ♪ ♫



සෑම අවුරුද්දක මෙන්ම මෙවරද අපේ ගමේ අවුරුදු උත්සවය හා සංගීතය පැවැත්විය.අවුරුදු උත්සවය දිනයේ මේ පලාතේවත් නොහිටි නිසා එයට සහභාගී වීමට නොහැකිවිය.සිටියාද යන්නේද නැත, එය වෙනම කථාවකි.කෙසේ හෝ අලුත් නෑනන්ඩියට සංගීතය බැලීමට ඕන වූ නිසා මාද, ලොකු මස්සිනා අක්කා, පුතා, ලොකු අයියා හා නෑනන්ඩිද පිටත් විය.අප නිවසේ සිට මීටර් 50ක් පමණ දුරින් පිට්ටනිය පිහිටා ඇත.. 
කුඩුකාරයන්ට පින්සිදු වෙන්නට පාරෙ විදුලි බුබුලු නොමැතිවීම හේතුවෙන්.. ටෝච් එකක් ගෙන අප ගමන ආරම්භ කරන ලදී. ටික දුරක් යනවිට තුන්මං හන්දියක් හමුවේ.. එහි සිට දිගටම පාර පුරා සුරමතින් මත්වූ බේබද්දෝය.... අයියාලා අක්කලා මාව මැදිකොටගෙන පරිස්සමින් යන ලදී... පිට්ටනිය දෙසට ලංවන විට පාර හරස් වෙන්නට ගැසූ තඩි ලොරි දෙකකි.යන්තම් අමාරුවෙන් රිංගා ගොස් අපි අයිනකින් හිටගන්නා 
ලදී.යාළුවෝ සිතීදැයි හෙමිහිට වටපිටාවට චැනල් එක දාන කල දුටුවේ ගස් උඩ පවා මිනිසුන්ය.අසල නිවාස කිහිපයේම වහළ උඩ පවා සෙනගය..මට සිහි වුයේ නාළගිරි දමනය නරබන්නට පැමිනි මිනුසුන් ගැන බුද්ධාගම පොතේ තිබූ විස්තරයයි..මුලු ගමම මෙතනය..  අපි විතරයි අඩු. දැන් ඒකත් හරිය.අයියද හෙට ගමනක් යන බැවින් නොපැමිනි නිසා අයියාගේ යාලුවෝ හෝ සිටීදැයි බැලුවද එකක්වත් නැත.අපුරු මල්වෙඩි ටිකක්නම් දුටුවෙමි...  එනවුන්ස් කරන එකා මොනාදෝ හැල්ලක් කියවනු ඇසී වේදිකාව දෙසට 
දෑස් යොමුකලද මටනම් කිසිවක් නොතේරිනි..

ඔව් පිලිගන්න ඔබේ ආදරණීය ගායකයා මොරටු පුත්‍රයා... ඇහ් මේ මොකාද මම මෙහෙම එකෙක් ගැන අහලා නෑනේ..

අසංග ප්‍රියමන්ත පීරිස්..... 

සුවර් එකට නිවේදකයාට වැරදෙන්නට ඇතැයි මට සිතිනි.සින්දු අසමින් නැවතත් වටපිටාවට චැනල් එක දමන විට ඈතින් කුමක්දෝ සුදු පැහැති ගුලියක් අහසට විසි වෙනු පෙනිනි.මසිතට බියක් දැනුනේ අවුරුදු 8ක පමණ ඉතිහාසයක් ඇති ප්‍රගති නයිට් එකේ එක් වරක් සිදුවූ වලිය හා පිහි 
ඇනුමයි.. එය බෝම්බයක් වුවහොත් සංගීතයක් බැලීමට පැමිනි ප්‍රථම වතාවේම මැරෙන්නට සිදුවනු ඇත.. නැත නැත මාහට වැරදී ඇති සෙයකි. ඒ කොල්ලෙක්.. ඔහුගේ යාලුවන් ඔහුව ඔසවා උඩ දමති.. හෆොයි කොයි වෙලාවේ හෝ ඒකාගේ කොන්ද කැඩෙනු ඇත.ඒ අස්සේ කුඩා කලු ගුලියක්ද අහසට විසිවිය.. නැවතත් බෝම්බ බිය මසිතට ඇතුලුවිය. නැත නැත එය හෙල්මටයකි.. මුන්ට නිකම් ඉන්න බැරිව එක එක එව්වා උඩ 
දමති.. අපි බයේ ගැහෙන්න බව නොතේරේද?පොලිස් මාමාලා දෙදෙනෙක්ද මඩවලක් අසල සිටී..කොල්ලන්ගේ දැඟලීම හේතුවෙන් මාමලා දෙන්නා මඩ වලට වැටෙයැයි මා බලාපොරොත්තු වුවද එය එසේ සිදු නොවිය.

නැවතත් කාටදෝ වේදිකාවට ආරාධනා කලද මට ඔහුගේ නම නෑසිනි. වයසක මනුස්සයකු සේ ඈතට පෙනේ..කොන්ඩයද වවා තිබුණි.. 

මම කැලුම්.. ඔබයි දේදුනු...♪ ♫ ♪ ♫

මේ සින්දුව කියන්නේ චාමික සිරිමාන්න වුවත් මෙහි සිටින්නේ වෙනකෙක් බව මට හැගුනි.. මෙවරත් මට වැරදුනි.. ඒ ඔහුමය.. වයසක මිනිසෙකු සේ පෙනුනේ මන්දැයි දැනුදු මට ප්‍රශ්නයකි.. එක්කෝ මගේ ඇස් ඩොකෙකුට පෙන්නිය යුතුය,නැත්නම් ඒකාට පිස්සුය.තවත් දෙදෙනෙකු පමණ සින්දු කීය.මම ඒ පැත්තට කණ දමා ඇස් පිට්ටනිය සිසාරා යොමු කලේ එක එකාගේ පණු ඩාන්ස් (නෑ නෑ පණුරාධ නෙමේ)බැලීමටය.උදේ වැස්ස නිසා පිට්ටනය මඩ වී ඇත..කොල්ලෝ එහි මඩ තලති..මෙය කලකට පෙර ගල්වලකි.එය ගොඩ කර ඇත්තේ සීපා නම් සෙරප්පු කොම්පැනියේ රබර් කෑලී දමාය. අදටත් සංගීතය දවසට පිට්ටනිය බම්ප් වේ,වුවමනාවෙන්ම උඩ පනින්න අවශය නැත.. පිට්ටනිය මැදට ගිය විට නිකම්ම බම්ප් වේ... ඔව් මෙන්න පිලිගන්න ඔබේ ආදරය දිනූ පුංචි තරුව.... පුංචි කෙල්ලෙකු වේදිකාවේ සිටී..ළමා ගීත අහගන්න පුලුවන් වේයයි මට සතුටක් ඇති විය.. 

පින්න පිපෙන රෑයාමේ එන්නදෝ සොයා..♪ ♫ ♪ ♫

ෂික් දැන්කාලේ හැදෙනා පොඩිවුන් ගන්නම දෙයක් නැත..ඒ අතින් අපි හෙන හොඳය. වැඩිහිටි ආදර ගීත කීපයක්ම ඇය ගායනා කලේය.. මටනම් ලැජ්ජා සිතිනි. එක අතකට දැන් කාලේ ඔහොම තමා.. අම්මාගේ බඩේ ඉද්දීම සියල්ල දැනගෙන හමාරය.අපේ ළමයි ගැන මට දුක සිතුනි...අවසානයේ ඈ මහරජාණන්ට කථා කලේය..මෙය හරි යන්නේ නැත.පොඩිවුන් ආදර ගීත කියන කල ඊලඟට එන එකා මොනවා කියයිදෝ සිතමින් අප නිවස බලා එන්නට පිටත් විය..නෑනාගේ අතේ එල්ලී පොඩි එකෙකු සේ ගෙදර පැමිණියෙමි... 
උදේ අවදි වූ අපේ අයියා,
යකෝ අපි හොඳයිනේ මේකා සංගීත වලට ගිහින් එන්නේ රෑ දොළහත් පහු වෙලා යි කීයා මා  එයාගේ කැරැට්ටුව දිග ඇරීමට පෙර ලිස්සා ගියේය.