Wednesday, October 26, 2011

෴ සමුගතිමි ෴



මෙතෙක් ආවත් දුරක්
එක් නැවතුමක නතර වන්නට 
සිදුවිය කෙසේ හෝ වෙන්වන්නට 
තවත් යා නොහැකි නිසාවෙන් 
මේ දෙමංසලේදී 
සමුගන්නෙමි මම... 


අපි සමහර වෙලාවට චුටි තුවාල ගණන් නොගෙන ඉන්නවා.. ඒත් අපිටත් නොදැනිම කාලය එක්ක ඒ තුවාල ටික ටික ලොකු වෙලා ඇඟ පුරාම දුවනවා.. එහෙම උනාම අන්තිමේ අපේ ජිවිතේ අහිමි වෙනවා.. ඉතින් එක තුවාලයක් ගොඩාක් වේදනා දෙන නිසාත්, එකෙන් ඉදිරියේදී ජිවිතේ ගොඩාක් නරක පැත්තකට ඇදෙන නිසාත් මම ඒක අයින් කරන්න තීරණේ කළා... මෙච්චර කල් නොදැනුනත් ඒ තුවාලේ වැඩියි කියලා හොඳටම තේරුනේ මට අපේ තාත්තා වැටුන දවසේ.. 


මතක්‌ කරන්න ඕන තාත්තා වැටුන දවසේ ඉඳං ඒ ගැන අහපු බලපු හැමෝටම ගොඩාක් ස්තුතියි.. දැන් තාත්තාට ගොඩාක් හොඳයි.. හැබැයි වාරුවක්‌ නැතුව තනියම ඇවිදින්න නම් බෑ... ඔයාලාගේ හැම ප්‍රාර්ථනාවකටම ගොඩාක් ස්තුතියි!




අවසාන වශයෙන් කියන්න තියෙන්නේ.... 


පෙරවදනක් නැති...... අප පෙම් පුරාවතට...මට කුමටද තව පසුවදනක් නුඹගෙන්..


පෙරවදනක් නැති...... අප පෙම් පුරාවතට...
මට කුමටද තව පසුවදනක් නුඹගෙන්..
හැම හමුවීමකට නියමිත අවසානයක් ඇත්නම්.....
සේරුන් වුව ගයනා ගීයට විරාමයක් දේ නම්
මට කුමටද තව පසු වදනක් නුඹගෙන්.......

එක සෘතුවකට පසුව.....
නව සෘතුවක් පැමිණේනම්
ගහ කොල මල් දලු ලා යායට
අලුතින් සැරසේ නම්
මට කුමටද තව පසු වදනක් නුඹගෙන්...

පෙරවදනක් නැති...... අප පෙම් පුරාවතට...
මට කුමටද තව පසුවදනක් නුඹගෙන්..
මට කුමටද තව පසුවදනක් නුඹගෙන්..


හැමදාම මම අහන නදීක ජයවර්ධනගේ ලස්සන සින්දුවක් මේක.  බස් රේඩියෝවේ කට්ටියනම් සික් කියන සින්දුවක් හැබැයි ;)

Monday, October 17, 2011

෴ තවත් හැරවුමක් ෴





අත්වැල් පටලා මාවත දිගේ
ඔහේ ඇවිදන් ගිය කාලය
අවසානයි දැන්.......

මුහුදු වෙරළේ රළ ඔස්සේ
පාසටහන් තබමින් පියමැන්න
කාලය අවසානයි දැන්....

ඉකිබිඳින සිත සමඟ
ඉදිරියට පියනගන්නට
කාලයේ ඇරඹුමයි දැන්....