෴ දුක හිතුනාම෴

තරු ඇස් තියෙන

කටකාර දඟකාර

ලස්සනම ලස්සන 

පුංචි කුමාරයෙක්..

රෝසමලක් අරන් එනකම් 

බලා හිටියා මම..
මාස ගානක් පෙරුම් පුරලා 

හුරතල් කථා අහන්න

එකතු වෙලා සෙල්ලම් කරන්න

ආසාවෙන් බලා හිටියා මම..
එත්,

වැඩිහිටියන්ගේ ආඩම්බරය

කුහකකම නිසා 

අහිමි වෙලා මට 

ඒ පුංචි කුමාරයාව බලන්න..

එයාට මාව බලන්න එන්නත්..

සමහර වෙලාවට වැඩිහිටියන්ගේ බොරු මාන්නය,ආඩම්බරය, කුහකකම නිසා පුංචි ළමයින්ගේ ලස්සන ලෝකය නැතිවෙනවානේද? සල්ලි හැමදේම මනින මිම්ම උනාම ආදරේට තැනක් නැද්ද..පුංචි කුමාරයෙක්ට පුංචි කෙනෙක්ගේ ආදරය ලබන්න ඕන නැද්ද?

ප.ලි. - මගේ හිතේ ඇතිවෙච්ච හැඟීම් අකුරු කරන්න ගිහින් විකාරයක් ලිව්වාද මන්දා.එත් මිනිස්සු මෙච්චරටම නපුරු වෙනකොට රිදෙන, තැලෙන හිතක් සනසන්න මේ සටහන ලිව්වෙ.. කාට හරී මේක කියවලා කරදරයක් උනානම් සමාවෙන්න...